Hardloopfeestje 2021 – Lekker Hollen!

ofwel: De Lekker Hollen! Coronathon

Op 11 april 2021 is spontaan een nieuw fenomeen ontstaan: het Lekker Hollen! Hardloopfeestje.

In december hebben 2 leden Pieter en Marco besloten dat zij vóór hun 50e een marathon wilden lopen. Gewoon 2 rondjes van 21,1 km, met z’n tweetjes door de polder, op een zondagmorgen, geen wereldevenement, geen pers en geen poespas. Dat is echter iets anders gelopen … zoals is te lezen in de verslagen en te zien op de foto’s hieronder.

Kortom: het is een feestje geworden. Niet gepland, maar heel geslaagd.

Brenda:
Hoe een marathon van twee lopers van de groep uitgroeit tot een fenomeen.
Mijn verhaal begint bij de voorbereiding. Eerst zijn het twee lopers voor de marathon. Hans sluit zich hierbij aan. Marjan wil eerst de 10 km lopen. Dit wordt de halve marathon samen met Colinda en ook ik sluit aan, Dick en Jos gaan voor de 10 km. Later sluit Nico zich aan bij de halve marathon en uit een heel onverwachte hoek komt Peter, die de tweede ronde van de marathon meeloopt met Hans. Wat een enthousiasme in de groep!

Ook door de niet-lopers worden we ondersteund o.a. met Andy op de fiets, die iedereen onderweg probeert aan te moedigen. Gerda R. die ons bij de finish komt toejuichen. Dan hebben we nog alle appjes van de overige groepsleden. De vele familieleden, vrienden, buren en kennissen (zelfs de brandweer is paraat voor Pieter) maken het plaatje van een geslaagde Coronathon compleet met bloemen, planten, medailles, vaantjes en zelfs linten bij de finish.

Wat betreft mijn prestatie: het doel was de halve marathon uitlopen, de voorbereiding was te kort en mijn hielspoor was nog maar net weg. Ik heb lekker gelopen, misschien niet helemaal tot het uiterste gegaan, maar dik tevreden. Mede door al het enthousiasme van de groep kan ik terug kijken op een hele geslaagde dag voor alle leden.

Colinda:
Het was een hele leuke dag, alle lopers van Lekker Hollen! hebben een prestatie geleverd. Al zag ik er in het begin nog erg op tegen deze week, het lukte mij toch om de hele rondje van 21 km te lopen.

Nawoord van Colinda:
Marco wat een bedrag! Hierbij wil ik iedereen bedanken voor deze dag.

Marjan:
Zondag 11 april stond al lang op de kalender rood aangekruist met grote letters: Halve Marathon. Helaas het is allemaal anders gelopen en moest ik Colinda alleen laten lopen, wat ik erg jammer vond. We hadden er alle twee erg veel zin in om de 21 km samen aan te gaan. Gelukkig kon Jos de eer van de familie hoog houden met zijn 10 km in 1 uur en 10 minuten. Wat een leuk samenkomen met familie en vrienden bij het tunneltje om de marathonners binnen te zien komen en wat een prestatie van iedereen!

Dick:
Zondagmorgen 11 april 9:30 uur. Drie stoere mannen die een marathon gaan lopen, nou ik hou het lekker bij 10 km en bel mijn vrouw om me op te halen als ik er klaar mee ben 😊. Als we 200 meter weg zijn zegt Marco nog ff langs zijn neus weg dat het wel heel lang geleden is dat we samen hebben gelopen ……. hij gaat als een speer en ik zie de afstand tussen ons steeds groter worden. Tegelijkertijd denk ik ‘waar is Hans’ (die zou toch ook dezelfde kant op gaan als Marco en ondergetekende)? Hij loopt een 50 meter achter mij en de eerste 3 km loop ik redelijk constant mijn tempo. Echter over de Kattenbrug merk ik dat mijn tempo daalt en Hans haalt mij met zijn constante tempo in. Het is prachtig loopweer met af en toe een heerlijk zonnetje. Hans zie ik steeds verder voor mij uit lopen en langs de Drecht richting Leimuiden loopt Niko mij tegemoet. Hij gaat lekker en oogt nog fris, minuutje of twee later zie ik Pieter aankomen. Hij loopt heel gefocust en we geven elkaar een high-five. Die mannen zien lopen geeft mij ook weer energie en ik besluit één kilometertje extra te hollen, en daar komt Brenda aan, die ook best lekker gaat. Dan zit die extra kilometer er op en bel ik de auto 😂😂. Ondertussen zie ik Colinda aankomen. Die gaat ook lekker en ik ga de auto in … naar huis en douchen. Half 2 denk ik dat de eerste marathonner gaat finishen en ben ik terug bij het gemeentehuis. Echter, dan blijkt Marco al een kwartier binnen te zijn en Pieter wordt op dat moment met loeiende brandweersirenes ingehaald. Hans komt iets later over de streep en dan zijn alle marathonners weer thuis. Respect voor de mannen en natuurlijk ook voor de dames die de halve hebben volbracht. Voor ieder een prachtig resultaat en dank voor de mooie dag en leuke herinneringen die we mochten ontvangen.

Marco:
11-04-2021 / 7:00 uur
Te vroeg, maar al heel wakker, stilletjes in m’n tenue naar beneden. Gelukkig, het is koud, droog en er staat een flauw zonnetje. Eerst het goede doel bedrag checken, WOW bijna € 1000,–.

Voor het eerst het gevoel van stress dat ik het wel MOET halen, opgeven is geen optie. Koffie met witbrood (na goed voorbeeld van Pieter), de eerste appies in de LekkerHollen! groep verschijnen. FOCUS, gelletjes en water prepareren, nog ff een banaan d’r in. Het gaat gebeuren, na 3 maanden trainen is dit de dag.

Gezellig, de club is al compleet, nog ff wat oefeningen met Brenda om de stress te verlagen. Op naar de startstreep en “OF WE GO”. Voor ik het weet kom ik Nico al tegen op de Vriezekoop Zuid, die gaat hard. Niet veel later volgt Pieter, nog voor het viaduct. Het gevoel bekruipt me dat ik te langzaam ga voor m’n doel van 4 uur, ik zou Pieter toch passeren bij het bruggetje over de Drecht? Voor het eerst check ik m’n horloge 5:40 de km, er een tandje bij. Daar komt Brenda aan en in de verte heb ik Colinda in het vizier. HIGH FIVE en veel foto’s, eerst bij André later bij Sandra. Iedereen leeft met ons mee en is zichtbaar in z’n element. Linksaf richting Rijnsaterwoude, voor de wind en zon in het gezicht, het Oranje shirt gaat even uit, vol op stoom check ik m’n horloge: keurig 160 slagen en 5:00 de kilometer. Ik geniet met volle teugen, het gaat super. Voor ik er erg in heb staat Annemieke op me te wachten met de fiets, nieuw proviand.

Tegenwind, het oranje shirt gaat weer aan, samen passeren we het tunneltje. Waar is Pieter, ben ik nu ineens sneller, is hij uitgevallen? Weer het horloge checken 1:50 en halverwege???? Ik snap er niks meer van. Niet veel later kom ik Nico en Pieter tegen op de ringdijk. Gelukkig, het gaat lekker, niks aan het tempo veranderen dus. Er klinkt applaus, de eerste fans langs de route, Mike fietst een stukje mee … het gaat top, ik kan dit. Hoe zal het met Hans gaan, Nico en Pieter lopen nog dus Hans ook. Blik op oneindig en gaan, bij het viaduct tref ik Pieter weer. Niet veel later voel ik de wind weer in de rug en de zon op m’n gezicht, Annemiek nog steeds naast me op de fiets, plots besef ik me dat ze vanavond ook wel een zeer been zal hebben.

Op naar Ter Aar, op naar de man met de hamer. Bij de Woudsedijk tref ik Andy op de fiets en probeer gezellig te doen. Nog 6 km te gaan, wat een … eind. Kruisweg AAAHHHH alles gaat nu protesteren maar ik zie de finish. Het laatste stukje nog voor de wind, ik zie (te) veel mensen en zelfs een brandweerauto, spontaan voel ik niks meer … Ik ren door het finishlint, vastgehouden door mijn kinderen, trots krijg ik een medaille omgehangen, bossen bloemen, en zelfs presentjes, wat een onthaal! Dit was niet de bedoeling maar, SUPER LEUK!!!!!

Ik ben gefinisht in een toptijd van 3:40:07 uur op de klok, tranen in m’n ogen en blij dat ik er ben. Ik weet nu waarom het 42 km is en niet 30, een echte marathonner word je pas in de laatste 6 km.

Nawoord van Marco:
Bedankt voor alle support. Ik heb m’n doel dubbel en dwars gehaald. Tevens een astronomisch bedrag opgehaald voor de Hartstichting. DANK JULLIE WEL 🙏🏼

Nico:
11-04-2021, ruim voor de wekker wakker. Vandaag moet het gebeuren. Mijn doel: een PR op de 1/2 Coronathon.

Ik twijfel over de kledingkeuze, best fris buiten. Toch kies ik voor 2 lagen, mijn ervaring is dat ik het vaak te warm heb. Ik loop naar de verzamelplek en zit al met gedachten … links- of rechtsom starten? Waar komt de wind vandaan? Ik besluit te starten tegenwind. Eerst dat lange rotstuk naar Leimuiden maar doen. Ik wil binnen de 2 uur eindigen, dus tempo ligt hoog. Eerst Andy op de fiets, die had er al 12 gefietst voor hij mij tegen kwam. Ik zit nu dus op 8 km naar Leimuiden, en langs de Drecht. Daar loopt een oranje stipje. Moet haast Marco zijn. Zitten we al op de helft? Ik check het horloge 10.4 km. Dat is redelijk de helft als we elkaar passeren. Ik maak een buiging en loop door. Ik ga snel, maar hij dus ook. Hij moet alleen veel langer. Vlak na Marco volgen Hans en Dick. Bij Bilderdam staat weer een auto met support. Toch mooi hoe iedereen strategisch staat opgesteld, foto’s maakt en weer verplaatst. Ik begin de benen te voelen en vraag me af of 6 min van je record aflopen wel een reële inschatting was. Aan de andere kant volgt nu het stuk met wind in de rug. Ben niet voor niets linksom gegaan. Op naar het zwembad. Weer een fietser. Bart, nog ff doorzetten en of ik nog iets nodig heb? Bij de brug in Nieuwveen weer een groepje support. Ze trekken me er echt doorheen. Bij het zwembad, pak ik per ongeluk “de lange” lus. Automatisme, ik loop hier vaker. Daardoor blijkbaar wel Andy gemist, want die stond verdekt opgesteld in de bosjes. Hoe ver nog? Op 16/17 km krijg ik het zwaar en verstap me iets. Ik ga wandelen, maar stemmetje zegt me dat ik Pieter voor moet blijven. Geen idee hoe ver die achter me zit. Ik start weer door. Auto toeterend voorbij en Sandra op de fiets, kom op en zet door. Je bent er bijna. De hoek om en ze kunnen je zien. Even later zie ik op de ringdijk weer een oranje stipje. Kijk ze halen me op, denk ik dan. Maar nee, het is Marco die dus zijn tweede deel (van het eerste rondje) sneller was dan ik. Zegt dat wat over hem, of over mij? Ik kijk op mijn horloge. Als ik doorzet heb ik toch binnen 2 uur gelopen. Het geeft me het laatste stukje extra doorzettingsvermogen. Ja daar is de finish. Met 1:55:10 een ruime PR. Ik ben dik tevreden, maar kan niet begrijpen dat je dit 2 rondjes kunt … Hulde!

Pieter:
Een marathon lopen voor je 50e. Tja mooi gedacht, maar wat als ze niet georganiseerd worden …… dan doen we het zelf. Vanuit het idee Marco enthousiast gemaakt en daarna sloot ook Hans zich aan. Een ronde is bedacht die aan alle deelnemers tegemoet kwam. En al trainende kwamen er steeds meer mensen bij die hun eigen doel stelden. Op 11 april moest het gaan gebeuren. Hoe mooi kan het zijn, in je eigen omgeving met support van familie en vrienden een prestatie neerzetten. Na een eerste ronde soepel te hebben doorlopen kwam er in de 2e ronde een tegenslag, kramp in mijn bovenbeen. Tempo aangepast en kijken of je er overheen kan lopen. Dat lukte niet, maar toch wel mijn doelen gehaald: uitlopen en binnen 4 uur. Als dan de finish in het zicht komt en je ziet je familie, vrienden en kameraden van de brandweer staan, dan weet je: dit is de eerste en mooiste marathon van je leven.

Nawoord van Pieter:
Iedereen bedankt voor alle support, bloemen, planten, beeldmateriaal, enz. Dank ook voor jullie deelname. Mooi om te zien dat ieder zijn eigen doel stelt en er voor gaat. Mooie teamprestatie om ons door de Corona heen te slaan. Super goed gedaan.

Hans
Een marathon lopen is al heel veel jaren een wens van mij geweest. Dus toen Pieter en Marco het idee hadden geopperd, wist ik dat het nu dan maar moest gebeuren. Niet meer voor m’n 50^e of 60^e, maar toch nog wel vóór 65 en 4 maanden. Mooi toch? De voorbereidingstijd vanaf december was niet lang, maar met een intensief schema zou het moeten gaan lukken. Veel trainen in de kou en bij flinke wind was ook een goede voorbereiding, want ook op 11 april was het niet warm en was er een stevig windje.

De eerste ronde ging mooi in 5:50 gemiddeld. In de tweede ronde liep Peter mee en dat was maar goed ook. Al rond de 30 km begon de twijfel toe te slaan of ik wel zou gaan finishen. Het tempo zakte en de krampgevoelens in de kuiten namen toe. In Rijnsaterwoude was het zover. Kramp in een onderbeen. Rekken en strekken, drinken en suikers nemen en voorzichtig maar weer verder. Twee kilometer verder nog een keer hetzelfde ritueel. Maar daarna, met nog zo’n 4 kilometer te gaan kon het tempo toch nog iets worden aangetrokken om in elk geval nog lopend over de finish te komen. De tijd was 4 uur en 23 minuten; langer dan van tevoren gedacht, maar ik ben er wel tevreden mee.

De peptalk van Peter – met zijn marathon-ervaring – heeft me er doorheen geholpen. Samen met m’n familie een aantal vrienden die meefietsten of zich steeds op andere plekken weer lieten zien en horen. En de finish was natuurlijk een feestje, met het finishlint, het applaus, de medaille, het lintje en de bloemen.
Al met al een bijzondere ervaring. Nu even rusten en dan maar weer plannen maken voor de volgende …

Ten slotte nog wat quotes van andere leden, vóór en ná de race:
Jan
Heren en dames hele en halve marathonners: succes begint met lekker hollen en dat kunnen jullie zeker!!!
Gerda S
Goedemorgen, het weer ziet er goed uit. Lekker rustig starten en “go with the flow”, gewoon het ene beentje voor ’t andere en lekker mindfull blijven ademen.
Tom
Zet hem op beste lopers, en rustig aan. Veel plezier en afzien.
Gerda R
Na een paar uurtjes zijn jullie weer thuis. Moe maar zéér voldaan. Heel veel succes.
Andy
Alle lopers: vooral veel plezier! Van het lopen, van elkaar, en dat we dit toch ‘gewoon’ kunnen doen! Succes!
Gerda S
Ik heb ze ontmoet hoor: de Kanjers van “Lekker Hollen!”, zo leuk jullie allemaal te zien en ff te spreken, de trots straalt ervan af en dat is mooi om te zien en te voelen. Wat een herinneringen voor ’t leven zijn er gemaakt op 11 april 2021.
Jan
Jullie gingen als de brandweer zo te zien en te horen. Die afstand hebben jullie “in the pocket”, respect!!!